Czas na sztukaterię

ć wszędzie. Jeśli zaliczasz się do miłośników stylu skandynawskiego, to pewnie wielokrotnie spotkałeś się ze zdjęciami wnętrz w wysokich kamienicach,...gdzie sztukaterie były doskonałym dopełnieniem charakteru. Rozety, listy przys

Czas na sztukaterię Klasyczne wnętrze wymaga odpowiednich dodatków. Polecamy sztukaterię:

Elegancja we wnętrzu

Sztukaterie potrafią nadać wnętrzu bardzo wytworny charakter. Jednak wiadomo, nie będą pasować wszędzie. Jeśli zaliczasz się do miłośników stylu skandynawskiego, to pewnie wielokrotnie spotkałeś się ze zdjęciami wnętrz w wysokich kamienicach,...gdzie sztukaterie były doskonałym dopełnieniem charakteru. Rozety, listy przysufitowe, ozdobne wysokie listy podłogowe - to wszystko nadaje określonego sznytu i elegancji. Łatwo wyciągnąć jeden wniosek - sztukaterie na suficie sprawdzą się tylko, jeśli wysokość pomieszczenia ma co najmniej 3 metry. No i zapomnij i "dzikich" kolorach na ścianach, bo zupełnie stracisz ten wyjątkowy efekt!


O mieszczanach

Mieszczaństwo ? stan społeczny składający się z obywateli miast (łac. cives), czyli osób wolnych, podlegających prawu miejskiemu, uformowany w średniowieczu. Po upadku państwa stanowego klasa społeczna, nazywana częściej burżuazją (z fr. bourgeoisie ? mieszkańcy miast); rzadziej mieszczaństwem nazywa się ogół mieszkańców miast. Ze względu na ideologiczne pejoratywne nacechowanie pojęć ?mieszczaństwo? i ?burżuazja? współczesna socjologia używa chętniej i częściej określenia klasa średnia.

Stan mieszczański uformował się w XIII wieku w związku z powstawaniem średniowiecznych miast rządzących się odrębnym prawem. Mieszczanie uzyskiwali od feudalnych władców prawa samorządowe i inne przywileje. Ponieważ życiem społeczności miejskiej kierowały jasno określone prawa. By spełnić warunki przyjęcia do tego prawa, należało najpierw nabyć obywatelstwo miejskie pod określonymi prawem warunkami uregulowanymi w przepisach miejskich tzw. wilkierzach (kodeksach prawa miejskiego), ordynacjach Rady Miasta oraz edyktach, niekiedy bardzo surowych.

Jako warunki przyjęcia stawiano m.in. urodzenie z legalnego związku, przedstawienie władzom miejskim dwóch zamożnych miejscowych protektorów (polecających) oraz złożenie uroczystego zobowiązania do przestrzegania obowiązujących praw i dostosowania się do rozporządzeń władz miejskich.

Przepisy miejskie w zależności od tradycji nakazywały również w określonym terminie nabycie w mieście nieruchomości oraz uregulowanie stosownych opłat do kasy miejskiej. Osoba która uzyskała akceptację władz miejskich składała przysięgę i była następnie wpisana do księgi przyjęć prawa miejskiego (łac. album civile).

Uzyskanie przyjęcia do prawa miejskiego dawało wiele korzyści ? umożliwiało m.in. wolne prowadzenie działalności gospodarczej, dawało czynne i bierne prawo wyborcze do władz miejskich, członkostwo w bractwach kupieckich i cechach rzemieślniczych.

Od końca XVI wieku w Polsce warunkiem uzyskania przyjęcia do prawa miejskiego było wyznawanie religii rzymskokatolickiej przez osobę starającą się o takie przyjęcie. Mieszczaństwo zajmowało pośrednie położenie między wyższym stanem ? rycerstwem i niżej położonym chłopstwem.

Składało się głównie z kupców i zrzeszonych w cechach rzemieślników. Jednocześnie podlegało silnej społecznej i majątkowej stratyfikacji na bogaty patrycjat i uboższe pospólstwo. Z mieszczaństwa najczęściej wyłączano rządzących się odrębnymi prawami i niepodlegających władzy rad miejskich Żydów, a także duchownych. Również nie był zaliczany do mieszczaństwa mieszkający w miastach, ale nieposiadający praw plebs. W Polsce ludność pochodzenia ruskiego mogła się starać o przyjęcie do prawa miejskiego dopiero po roku 1724.

Stopniowo wśród mieszczaństwa kształtowała się bogata warstwa, zajmująca się bankowością i zamorskim handlem, zrzeszona w gildiach i kompaniach handlowych, z której powstaniem wiąże się początek kapitalizmu.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mieszcza%C5%84stwo


Wystrój sali weselnej

Organizowanie wesela nie zalicza się do najprostszych zadań, zwłaszcza że para młoda marzy o tym, by dzień ten był jak najpiękniejszy. W salach weselnych, bardzo często stosowana jest sztukateria. Montuje się ją najczęściej przy sufitach, podłogach i ścianach pomieszczeń. Sztukateria, jest zazwyczaj wytwarzana ze styropianu lub tworzywa sztucznego, w pastelowych odcieniach. Sale weselne stylizowane są najczęściej na klasyczne wnętrza, w których odcień biały lub kremowy, były zupełnie zwyczajnymi. Dekoracja jasną sztukaterią jest jednak dość kosztowna, zwłaszcza na rozległych powierzchniach. W sklepach z wyposażeniem wnętrz, można dopasować sztukaterię o różnych kształtach ? od wzorów bardziej geometrycznych po florystyczne. Sztukateria umieszczana jest przy krawędziach pomieszczeń, w kątach, przy żyrandolach, drzwiach, oknach czy wnękach. Ważne jest, że jeśli decydujemy się na konkretną konwencję wystroju wnętrza, to powinniśmy się jej trzymać. W przeciwnym razie, projekt wystroju wnętrza wyglądałby nieelegancko.


Sztukateria w salonie

Nasz salon czy pokój gościnny mogą być eleganckie, a to wszystko dzięki odpowiednio dopasowanej sztukaterii. Sztukateria jest sztuczną dekoracją, emitującą kształty klasycznych wnętrz ? to właśnie dzięki niej, nasz zwyczajny pokój w domu jednorodzinnym, może stać się salonem królewskim. Elegancja w salonie to podstawa do stworzenia miejsca, do którego będziemy musieli zaprosić gości, a przede wszystkim zrelaksować się w niedzielne popołudnie. Sztukateria wykonywana jest najczęściej ze styropianu i stylizowana jest na kolor biały lub kremowy, ponieważ właśnie w takich odcieniach malowano ściany na dworkach szlacheckich oraz w innych miejscach. Co jednak najważniejsze, sztukateria nie jest zbyt kosztowną i możemy dopasować ją w każdym sklepie z wyposażeniem domowym oraz z podobnymi dodatkami. Sztukateria może być także zbliżona do wzorów florystycznych, jak i geometrycznych. Motywy florystyczne mocno ocieplają wnętrze, dlatego dobrym pomysłem byłyby w miejscach o minimalistycznym wystroju wnętrza.



© 2019 http://polenamiotowe.mazury.pl/