Prywatne domy starców- czy warto?

opedia: Rehabilitacja medycznaRehabilitacja medyczna ? kompleksowe i zespołowe działanie na rzecz osoby niepełnosprawnej fizycznie lub psychicznie (lub z deficytem w ww. obszarach), które ma na celu przywrócenie tej osobie pełnej

Prywatne domy starców- czy warto? Rodzina nie zawsze może zająć się osobą starszą czy chorą osobą, dlatego należy pomyśleć o miejscach na przykład . Rehabilitacja oraz atmosfera w sporej części z nich jest dobra.

Encyklopedia: Rehabilitacja medyczna

Rehabilitacja medyczna ? kompleksowe i zespołowe działanie na rzecz osoby niepełnosprawnej fizycznie lub psychicznie (lub z deficytem w ww. obszarach), które ma na celu przywrócenie tej osobie pełnej lub maksymalnej do osiągnięcia sprawności fizycznej lub psychicznej, a także zdolności do pracy oraz do brania czynnego udziału w życiu społecznym.

Rehabilitacja jest integralną częścią procesu terapeutycznego, na równi z innymi metodami leczenia, współdecydującą o jego ostatecznej efektywności. Ze względu na zróżnicowanie oddziaływań rehabilitacja (szczególnie rehabilitacja neurologiczna ? neurorehabilitacja) jest często prowadzona przez interdyscyplinarny zespół terapeutyczny składający się z lekarzy różnych specjalności, fizjoterapeutów, terapeutów zajęciowych, pielęgniarek, logopedów, psychologów, muzykoterapeutów itp.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rehabilitacja_medyczna


Ośrodek czy dodatkowa opieka w domu?

Profesjonalna opieka nad starszą osobą jest dość kosztowna. A nie każdy jest w stanie utrzymywać dom oraz dodatkową opiekę dla swojej starszej mamy czy ojca. Często bardziej opłacalnym, a zarazem jedynym wyjściem jest osiedlenie naszego rodzica w domu opieki.

Opieka nad seniorem w domu również nie jest złą opcją, ponieważ zawsze zyskuje się dodatkowy komfort, bo jednak co w domu to w domu. Jednak dla większości starszych osób zmiana otoczenia oraz ludzi jest korzystna, ponieważ maja kontakt zarówno z personelem jak i swoimi rówieśnikami.


Starość- definicja i znaczenie współczesne

Granica między wiekiem średnim człowieka a starością jest płynna i zmieniała się w ciągu wieków. W czasach prehistorycznych ludzie dożywali 30 (Neandertalczyk z Krapiny) - 35 lat (szkielety z Sima de los Huesos w Atapuerca). W starożytności człowiek 35-40-letni był uważany za człowieka starego. Średnia długość życia, a co za tym idzie "granica" starości na świecie bardzo wydłużyła się w XVIII, XIX oraz XX wieku, wraz z poprawą warunków życia, rozwojem medycyny oraz upowszechnieniem takich wynalazków jak np. kanalizacja, które podwyższały poziom higieny, oraz wynalezieniem szczepionek, które zapobiegały chorobom (zob. też oczekiwana dalsza długość trwania życia).

Zwiększenie długości życia skutkowało pojawieniem się dziadków co zwiększało szansę przeżycia młodych osobników, było skorelowane z rozwojem relacji społecznych i przekazywaniem doświadczeń.

W kulturach na całym świecie ludzie w podeszłym wieku byli zwykle obdarzani dużym szacunkiem - niekiedy nawet czcią - jako ludzie bardziej doświadczeni i mądrzejsi.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Starość



© 2019 http://polenamiotowe.mazury.pl/